Senzacionalno otkriće: Naučnici zatečeni gigantskom strukturom u Atlantskom okeanu
Utvrđuju se stvarna namjena/X
Nadomak obale Francuske istraživači su došli do izuzetnog otkrića koje bi moglo iz temelja promijeniti razumijevanje ranih ljudskih zajednica na prostoru zapadne Evrope.
Ogromna struktura snimljena je u Atlantskom okeanu, a njena starost možda seže do 5.000. godine p.n.e.
Otkriće je zabilježeno u blizini Bretanje, gdje su naučnici započeli intenzivnu trku s vremenom kako bi utvrdili zbog čega je kamena struktura uopće podignuta.
Interes je dodatno pojačan činjenicom da su tokom ljeta naišli na još jedan sličan nalaz, što je čak podstaklo spekulacije o mogućem postojanju „Atlantide“, prenosi Daily Star.
Prikupljeni podaci ukazuju na to da je neobična struktura mogla služiti zajednicama koje su živjele u kamenom dobu, što je otvorilo rasprave o tome da li se ispod morske površine, nedaleko od francuske obale, kriju ostaci mnogo većeg naselja ili čak potonulog grada.
Naučnici otkrivaju da je riječ o podvodnom zidu dugom oko 120 metara, što ga čini najvećim ikada pronađenim u francuskim teritorijalnim vodama. Arheolozi sada pokušavaju utvrditi njegovu stvarnu namjenu:
Jedni smatraju da je zid mogao služiti kao zaštitna barijera od rasta nivoa mora;
Drugi vjeruju da je imao funkciju zamke za ribu, što bi ga svrstalo među najranije poznate primjere prahistorijskih lovačkih i ribolovačkih tehnika.
Zid je visok oko dva metra, širok približno 20 metara, a prvobitno je izgrađen na ostrvu Il de Sein, na krajnjem zapadu Bretanje. U vrijeme njegove izgradnje nalazio se uz samu obalu, ali se zbog porasta nivoa mora danas nalazi devet metara ispod površine vode.
Arheolozi su na lokalitetu pronašli i više artefakata iz tog perioda, uključujući monolite – velike kamene blokove koji stoje samostalno, prenosi Telegraf.rs.
Procjene pokazuju da zid teži oko 3.300 tona, što ukazuje na to da je njegova izgradnja morala predstavljati ogroman poduhvat tadašnjih stanovnika ostrva. Uprkos starosti, struktura je izuzetno dobro očuvana i ostala je relativno stabilna gotovo 7.000 godina.
Govoreći o otkriću, arheolog Ivan Pajer objašnjava kakvo je društvo moglo izvesti ovakav građevinski podvig.
„Izgradila ga je veoma organizirana zajednica lovaca-sakupljača, koja se nastanjivala na jednom mjestu kada su prirodni resursi to omogućavali“, rekao je Pajer.
Dodaje da postoji i mogućnost da su zid podigle neolitske populacije koje su na ovo područje stigle oko 5.000. godine p.n.e. i imale razvijene metode za sječenje i transport kamena.
Nakon što je zid otkriven, naučnici su 2022. godine obavili prvo ronjenje. Poslije početnih tehničkih problema i kašnjenja, uspjeli su precizno mapirati dimenzije ove strukture.
Otkriće je u međuvremenu podstaklo teorije da je u vrijeme izgradnje zida u tom području postojalo i naselje, što se povezuje s lokalnom legendom o izgubljenom gradu Isu. Mitska prijestolnica kralja Gradlona Velikog navodno se nalazila svega nekoliko kilometara od mjesta gdje je zid otkriven.
„Vjerovatno je napuštanje teritorije koju je razvilo visoko organizirano društvo ostalo duboko urezano u kolektivno sjećanje ljudi“, navodi se u naučnom radu. „Potapanje izazvano naglim porastom nivoa mora, praćeno napuštanjem ribolovnih struktura, zaštitnih objekata i staništa, moralo je ostaviti snažan i trajan utisak.“
